Ik heb een pragmatische en nuchtere kijk op zaken, óók op cultuur. Ik merk regelmatig in de praktijk dat cultuur tot een ‘fluffy, zacht en onaantastbare must do something’ binnen organisaties verwordt.

Culturele vraagstukken worden vaak ervaren als “gedoe”. Mijn aanpak is het klein en concreet te maken en daarmee behapbaar en tastbaar. “Het is zoals het is”, is een zin die ik vaak gebruik in gesprek met managers over de bestaande organisatiecultuur. De verzameling van dat alles is “cultuur”. Probeer het eerst zonder oordeel te benaderen en te omarmen, want er zit vaak veel waardevols in de manier waarop het werk wordt gedaan. Pas dan kun je kijken wat er niet meer werkt of eventueel moet worden aangepast. Cultuur is in mijn ervaring nooit statisch, maar altijd dynamisch en daarmee kun je het laten stromen in een andere richting. Het is dus te vormen. Dit, altijd met eerbied voor hoe het ooit is begonnen. Zodat het klopt en kloppend blijft.